این داستان و تبلیغ سایت و اپلیکیشنی است که این روزها از سوی بسیاری از کاربران کامپیوترها، لپ‌تاپ‌ها، اسمارت فون‌ها و… مورد استفاده قرار می‌گیرد تا جایی که به گفته مدیرعامل آن روزانه ۳۰۰ هزار بازدید دارد. استارت‌آپی که هم‌زمان هم نقش یک سمساری (خرید دست‌دوم) را برای شما بازی می‌کند و هم نیازمندی‌های آنلاین را؛ شما می‌توانید هرچه دوست دارید در آن برای فروش بگذارید و در مقابل هر کالایی احتیاج دارید بخرید و یا برعکس. سایتی که به قول قدیمی‌ها «از شیر مرغ تا جان آدمیزاد» همه‌چیز در آن پیدا می‌شود و رضا اربابیان راه‌اندازی کرد تا به گفته خودش، واسطه‌ها و دلال‌ها را از میان بردارد و فروشندها و خریداران را مستقیم با هم مرتبط کند. «شیپور»ی که هرکسی می‌تواند در آن بدمد و دیگران را برای خرید و فروش خبردار کند.

 به نقل از روابط عمومی اتاق بازرگانی اتاق تهران، رضا اربابیان مدیرعامل و بنیان‌گذار سایت شیپور بچه سال‌‌های جنگ ایران و عراق و متولد سال ۱۳۶۱ (۳۴ساله) است. خانواده او زمانی که رضا ۱۴ساله بود به کانادا مهاجرت و دو سال در این کشور زندگی کردند ولی بعد به ایران بازگشتند؛ منتها رضا در این کشور ماند تا درس بخواند و ادامه تحصیل بدهد. او با پایان سال‌های مدرسه به دانشگاه رفت و لیسانس اقتصاد و فوق‌لیسانس ام‌بی‌ای خواند و پس از آن راهی ایران شد.

با بازگشت به ایران مهم‌ترین دغدغه اربابیان کار بود و اینکه چه فعالیتی را شروع کند و در این بین نکته مهم این بود که علاقه چندانی هم به کار کردن برای دیگران و به صورت یک کارمند نداشت و ترجیحش این بود که کسب و کار خود را راه‌اندازی کند و دائم ذهنش روی این موضوع می‌چرخید تا اینکه ایده راه‌اندازی یک نیازمندی‌های آنلاین به ذهنش رسید. سایتی که پیش از بازگشت به ایران در کانادا شبیهش را بارها دیده و از آنها خرید کرده بود و حتی چیزهایی را در آن به فروش گذاشته بود. خود او در یکی از برنامه‌های تلویزیونی گفته است که یکی از تفریحاتش در کانادا «گشتن در این سایت‌های خرید و نیازمندی‌های آنلاین» بوده است. او در این برنامه وقتی مجری از او پرسید ایده راه‌اندازی سایت شیپور از کجا آمده است، گفت: «از نوجوانی که در کانادا بودم با این سایت‌ها آشنا شدم و به نوعی به سرگرمی‌ام تبدیل شده بودند. دوست داشتم برای خرید آنلاین که می‌کنم وقت بگذارم؛ کالاها را با هم مقایسه کنم و بهترین قیمت را دربیاورم و اگر می‌خواستم خرید کنم، منتظر می‌ماندم تا با کمترین قیمت این کار را انجام بدهم. آن زمان پول محدودی داشتم و برای همین تک‌تک خریدها برایم اهمیت داشت. آن دوران خرید اینترنتی از این سایت‌ها برایم تا جایی جالب شده بود که خودم هم گاهی چیزهایی مانند گوشی موبایل برای فروش می‌گذاشتم. مثلا موبایل دست‌دومی را ارزان می‌خریدم و آن را بعد از تعمیر به قیمت بیشتری می‌فروختم [با خنده]!»

رضا اربابیان وقتی به ایران بازگشت و دید که سایت‌های خرید آنلاین کالاهای دست‌دوم و نیازمندی‌های اینترنتی با آن کارکردهایی که او می‌شناسد، وجود ندارد به فکر راه‌اندازی سایتی شبیه ای‌بِی و مشابه آن‌ افتاد که خود در کانادا از مشتریان پروپاقرصشان بود. البته در این بین او مدتی جذب کسب و کار خانوادگی‌اش که تولید حوله در استان آذربایجان شرقی و نزدیک تبریز بود شد ولی خیلی زود به دلیل «عدم علاقه به زندگی در یک شهر کوچک (شهری نزدیک تبریز) و تولید به روش سنتی» این کار را رها کرد و به دنبال تحقق ایده‌ها و آرزوهایش رفت. او در گفت‌وگویی با هفته‌نامه شنبه درباره راه‌اندازی این سایت گفته: «حدودا فروردین سال ۹۰ بود که به فکر راه‌اندازی کسب ‌و کاری آنلاین افتادم و شیپور را شروع کردم. البته ابتدا قصدم این بود که شیپور در زمینه اختصاصی خرید و فروش آنلاین خودرو باشد. به همین دلیل جست‌وجوهای زیادی انجام دادم. مثلا به سراغ نمایشگاه‌های اتومبیل می‌رفتم و با آنها صحبت می‌کردم و خریدوفروش آنلاین را برایشان توضیح می‌دادم تا نظرشان را بدانم. ولی بعد با خودم فکر کردم که درست نیست این‌همه زحمت را تنها به خودرو محدود کنم. بنابراین به این فکر افتادم که کسب‌وکاری شبیه “کرگزلیست” را که در کانادا و امریکا فعال است و فقط نیازمندی‌هاست، در ایران پیاده‌ سازی کنم، چون خلأ آن در ایران احساس می‌‌شد.»

او در ابتدا کار را تک‌نفره کلید زد (دو نفر از دوستانش از نظر مالی حامی‌اش بودند) و مراحل ابتدایی کار را پیش برد تا اینکه از مرداد سال ۱۳۹۱ سایت بالا آمد، ولی خب در ابتدای کار سایت با مشکلاتی کاربردی دست به گریبان بود و کاربران با چالش‌هایی روبه‌رو می‌شدند که کم‌کم برطرف شد. رضا اربابیان در گفت‌وگویی با سایت دیجیاتو درباره آن روزها و چالش‌های ابتدایی مخاطبان گفته است: «به عنوان فردی که مسئولیت اجرایی پروژه را بر عهده داشت، تجربه چندانی در زمینه‌های فنی نداشتم. پس برای حل این موضوع، تصمیم گرفتیم تا با شرکتی در اسلوونی همکاری کنیم و از آنها پشتیبانی بگیریم. به خاطر نبود منابع مالی، از آنها درخواست کردیم بابت پشتیبانی‌های فنی‌شان سهمی را دریافت کنند و بدین شکل آنها هم به عنوان شریک ما فعالیتشان را آغاز کردند.»

البته همکاری با این شرکت اسلوونیایی خیلی ادامه پیدا نکرد و در نهایت رضا اربابیان و همکارانش دوباره سهام این شرکت را به صورت کامل پس گرفتند ولی در میانه راه همکاری با یک شرکت سوئدی را به عنوان سرمایه‌گذار شروع کردند. اربابیان در یکی از مصاحبه‌هایش در این‌باره گفته: «Pomegranate (به فارسی، انار) یک شرکت سوئدی است که به حضور در بازار ایران علاقه‌مند بود. آنها در ابتدا سرمایه‌گذاری کوچکی را در سرآوا انجام دادند و سپس در یکی از سفرهایشان به ایران با شیپور آشنا شدند. با توجه به اینکه حوزه آگهی‌ها، موضوع جذابی برای آنها به شمار می‌رفت، تصمیم به سرمایه‌گذاری در شیپور گرفتند. آنها در همه حوزه‌ها سعی می‌کنند به ما کمک کنند. به نوعی هم مالی و هم معنوی.»

ورود به دنیای شیپور

در ماه‌های گذشته بیلبوردهای بزرگی در سطح شهر تهران با عکس‌هایی از وسایل دست‌دومِ به فروش گذاشته‌شده پر شده بود و زیر آن علامت یک شیپور دیده می‌شد، تبلیغاتی که ره‌گذران را دعوت می‌کرد تا با ورود به سایت شیپور علاوه بر خرید کالاهای مورد نیازشان، وسایلی را هم که نیاز ندارند برای فروش به دیگران عرضه کنند. در واقع شما بعد از ورود به این سایت می‌توانید هزاران‌هزار آگهی فروش کالاهای مختلف را ببینید و درصورت مناسب دیدن با فروشنده آن به صورت مستقیم ارتباط بگیرید و درباره خرید آن اقدام کنید. علاوه بر این خیلی راحت خودتان هم می‌توانید عکسی از کالا و وسیله‌ای که نیاز ندارید، بگیرید و با بارگذاری و تعیین قیمت آن را به فروش بگذارید. اما در این میان این سؤال پیش می‌آید که با توجه به رایگان بودن آگهی‌های فروش در سایت شیپور، مسئولان این سایت چگونه درآمد کسب می‌کنند و هزینه‌های این مجموعه را که به گفته رضا اربابیان بیش از ۵۰ نفر در آن اشتغال دارند تامین می‌کنند. او در یکی از گفت‌وگو‌های خود این ماجرا را این‌گونه توضیح می‌دهد: «در بازارهای مختلف روش درآمدزایی یا طول دوره رسیدن به درآمدزایی متفاوت است. گاه حضور در یک بازار تخصصی موجب می‌شود درآمدزایی زودتر انجام شود، مانند کاری که “با ما” در حوزه خودرو کرده. این تصمیم شخصی ما بوده که فعلا درآمدزایی نکنیم وگرنه می‌توانیم از همین امروز درآمدزایی داشته باشیم، اما فعلا به دلایلی که گفتم دست نگه داشته‌ایم و نمی‌توانم تاریخ دقیقی برای شروع درآمدزایی اعلام کنم. این استراتژی ماست. به لحاظ جذب سرمایه هم باید بگویم که از دو شرکت ایرانی و خارجی جذب سرمایه داشته‌ایم. در این میان شرکت پامگرنت سوئد مهم‌ترین سرمایه‌گذار ماست. توجه داشته باشید کسانی که در بازار نیازمندی‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند، این بازار را می‌شناسند و به‌خوبی از بلندمدت بودن برگشت سرمایه در این حوزه آگاهی دارند. سرمایه‌گذاران ما فعلا در حال‌ توسعه شرکت هستند و ما در حال حاضر بیش از ۱۲۰ میلیون تومان در ماه تنها برای حقوق پرسنل هزینه می‌کنیم، اما دید بلندمدت سرمایه‌گذاران ما این است که فعلا به درآمدزایی فکر نکنیم.»

رایگان بودن انتشار آگهی‌ها درسایت و اپلیکیشن شیپور و البته ظرفیت بالا و رو به افزایش استفاده از اینترنت در کشور و تعداد کاربران و مخاطبان، باعث شده سایت شیپور بتواند مخاطبان بسیاری را به سمت خود، جذب کند تا جایی که به گفته رضا اربابیان حدود ۳۰۰ هزار نفر در روز از سایت شیپور بازدید می‌کنند و به صورت تقریبی روزانه بیش از ۳۰ هزار ثبت آگهی در این سایت انجام می‌شود. اعدادی که نشان می‌دهد این سایت و سایت‌های مشابه آن مانند «دیوار»، «با ما» و… برای رقیب‌های سنتی بازارهای آگهی مثل نیازمندی‌های همشهری، آگهی‌های چاپی و تیزرها و… در حال تبدیل شدن به یک چالش بزرگ هستند، سایت‌هایی که می‌توانند کم‌کم سهم بیشتری از بازار را که سال‌ها در سبد بازارهای سنتی آگهی به‌خصوص نیازمندی‌های همشهری بود، به دست بیاورند و به سمت خود بکشند و برای همین هم هست که اربابیان معتقد است بازار ایران در این زمینه همچون بازار ترکیه ارزش حدودا یک‌میلیارد دلاری دارد.

حالا با گذشت چهار سال از راه‌اندازی سایت شیپور هدف‌گذاری مدیرعامل و بنیان‌گذار این مجموعه رسیدن به یک‌میلیون بازدید در روز است. او در گفت‌وگویی با مجله تجارت فردا گفته: «ما می‌خواهیم در بخش نیازمندی‌‌ها، شماره یک بازار ایران باشیم.»

دلایل موفقیت چیست؟

بنیان‌گذار شیپور دلایل موفقیتش را این‌گونه بیان می‌کند: «نکته مهم سخت‌کوشی است؛ کسی که می‌خواهد موفق شود باید دو تا سه سال خاک بخورد. ما کارمان را از یک اتاق کوچک شروع کردیم. روحیه کارآفرینی داشتن هم خیلی موثر است. در ایران فرهنگ کارآفرینی وجود دارد و همه دوست دارند برای خود کسب و کاری داشته باشند. من هم ام‌بی‌ای خواندم با گرایش کارآفرینی که این موضوع در راه‌اندازی کسب و کارمان خیلی نقش داشت.»

پایان خبر – ش الف