پنجشنبه, ۲ اسفند ۱۴۰۳ / قبل از ظهر / | 2025-02-20
تبلیغات
تبلیغات
کد خبر: 205358 |
تاریخ انتشار : ۱۷ بهمن ۱۴۰۳ - ۱:۳۱ | ارسال توسط :
7 بازدید
۰
2
ارسال به دوستان
پ

گروه سینما خبرگزاری هنر ایران: فیلم بچه مردم همه چیز دارد که بتواند فیلم خوبی باشد: اصلاح رنگ عالی که فضای قدیمی تهران را تداعی کند، طراحی گریم و طراحی لباس بهتر که کاملا با نوع پوشش و چهره‌آرایی آن دوره مطابقت دارد و طراحی صحنه که به نظرم یکی از نقاط قوت کار است […]

گروه سینما خبرگزاری هنر ایران: فیلم بچه مردم همه چیز دارد که بتواند فیلم خوبی باشد: اصلاح رنگ عالی که فضای قدیمی تهران را تداعی کند، طراحی گریم و طراحی لباس بهتر که کاملا با نوع پوشش و چهره‌آرایی آن دوره مطابقت دارد و طراحی صحنه که به نظرم یکی از نقاط قوت کار است و البته باز‌ی‌های بسیار خوب بازیگران که بسیاری جز بهترین‌های سینمای ایران هستند و در نقش‌های کوتاه خود درخشیده‌اند که در جای دیگر به آن اشاره خواهیم کرد. اما چرا بچه مردم فیلم موفقی نیست؟ دوباره همان ایراد همیشگی: فیلمنامه.

فیلمنامه دقیقا به سه بخش تقسیم می‌شود که هرکدام در صورت پردازش می‌تواند فیلم خوبی از آب دربیاید: صحنه‌های آغازین بهزیستی، سکانس‌های زندگی سه دوست در خارج از بهزیستی و بلاهایی که سرشان می‌آید و جبهه رفتن ابوالفضل که ترکیب این سه متاسفانه خیلی دلنشین نیست و بیننده را جذب نمی‌کند.

داستان زندگی چهار دوست که در پرورشگاه بزرگ شده‌اند و مجبور می‌شوند به زندگی در خارج از محیط بهزیستی بروند و ماجراهایی که بر هرکدام می گذرد و البته سرنوشت تک تکشان.

سکانس‌های آغازین فیلم که ساز خود را می‌زنند اما میانه فیلم قبل از ثبت نام ابوالفضل در جبهه بهترین قسمت فیلم است. شخصیت‌هایی که به درستی به میزان اهمیتشان در داستان پرداخت می‌شوند و البته با همین پرداخت کم بیننده کاملا با آنها آشنا می‌شود و همذات‌پنداری می کند و البته نباید به بازی بازیگران در این ملموس بودن پرسوناژ اشاره نکرد: خیراندیش و معجونی و کیانیان و چراغی پور و هرچهار بازیگر نوجوان کار که متاسفانه نامشان را نمی دانم در این زمینه موفق بوده‌اند و باعث شده‌اند فیلمی شبیه فیلم‌های عاشقانه ایتالیایی را تماشا کنیم. اما نیمه آخر کار خودش جای این را دارد که یک فیلم بلند باشد نه فینال یک فیلم و به همین دلیل و عدم پرداخت درست خیلی کلیشه‌ای از کار درآمده است و علیرغم بازی بسیار خوب شعیبی در همان نقش کوتاه خیلی به دل کار ننشسته است و گویا به کار سنجاق شده است.

درباره این کار به جرات می‌توان گفت که یک فیلمنامه نسبتا ضعیف با کارگردانی خوب و درست هم متاسفانه نجات پیدا نمی‌کند و این همان پاشنه آشیل فیلم است که باید گفت: حیف از سوژه‌ای که از بین رفت.

نویسنده: لیلا محمودی شرق/ عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران

انتهای پیام

 
منبع : هنر آنلاین

منبع خبر ( ) است و فرصت پرس در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد. چنانچه محتوا را شایسته تذکر می‌دانید، خواهشمند است کد ( 205358 ) را همراه با ذکر موضوع به شماره  09800000000  پیامک بفرمایید.با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه فرصت پرس مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
لینک کوتاه خبر:
تبلیغات
×
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط فرصت پرس در وب سایت منتشر خواهد شد
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • لطفا از تایپ فینگلیش بپرهیزید. در غیر اینصورت دیدگاه شما منتشر نخواهد شد.
  • نظرات و تجربیات شما

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    نظرتان را بیان کنید