این روزها با نگاه کردن به ویترین اکثر اسباببازیفروشیها بهندرت اسباببازیهای ساخت داخل را میبینیم. اکثر این اسباببازیهایی که مورد استفاده کودکان و نوجوانان بوده، ساخت کشورهای دیگر و وارداتی هستند. کودکان ناخواسته جذب طرح و رنگ متنوع اسباببازیهای خارجی میشوند. پس ناگزیر تا زمانی که در زمینه تولید اسباب بازی، کیفیت و تنوع رنگ […]
این روزها با نگاه کردن به ویترین اکثر اسباببازیفروشیها بهندرت اسباببازیهای ساخت داخل را میبینیم. اکثر این اسباببازیهایی که مورد استفاده کودکان و نوجوانان بوده، ساخت کشورهای دیگر و وارداتی هستند. کودکان ناخواسته جذب طرح و رنگ متنوع اسباببازیهای خارجی میشوند. پس ناگزیر تا زمانی که در زمینه تولید اسباب بازی، کیفیت و تنوع رنگ به جایگاهی نرسیدهایم که بتوایم بازار داخل را تشویق به استفاده از این کالا بکنیم، والدین و کودکانشان مجبور به خریداری اسباببازیهای تولید خارج هستند.
با توجه به آماری که در اختیار ما گذاشته میشود، شاید بسیاری از این اسباب بازی ها به صورت قاچاق وارد کشور شوند و تهاجم فرهنگی را القا خواهندکرد. از طرفی دیگر، وارداتی که بهصورت انبوه از کشوهای دیگر بهویژه چین داریم، تولیدکنندگان محدود اسباببازی را در معرض خطر ورشکستگی قرار داده است.
حسین ارشادی(جامعه شناس) می گوید: بسیاری از اسباببازیهای خارجی که واردات قانونی ندارند، حاوی پیامهای مبتذل بوده و ابتدا با ایجاد بیهویتی، بیاعتمادی و از خود بیگانگی بنیان ارزشهای پذیرفته شده کودکان و نوجوانان را فرو میریزند و سپس الگوهای خود را به آنها تحمیل و تزریق میکنند. والدین نباید در خرید اسباببازی جنبه الهامبخشی و تقلید کودکان از آن نوع اسباب بازی خاص را به فراموشی بسپارند و بهتر است والدین اسباب بازی تولید داخل را که منطبق بر فرهنگ و آیین بومی است، خریداری کنند.
پایان خبر – ف م