به نقل از ایرنا،سیزدهمین رییس‌جمهور ایران رسما کار خود را آغاز کرده است. این رییس‌جمهور میراثی از خود برای ملت برجای خواهد گذاشت که برای نسل‌ها، کانون اصلی تفکرات و ملاحظات کارشناسان و محققان در روابط بین‌الملل خواهد بود. تغییرات بین‌المللی سرعت و شتابی بی‌نظیر گرفته است. آنچه امروزه تنها در یک‌سال، به وقوع می‌پیوندد، نیمه […]
به نقل از ایرنا،سیزدهمین رییس‌جمهور ایران رسما کار خود را آغاز کرده است. این رییس‌جمهور میراثی از خود برای ملت برجای خواهد گذاشت که برای نسل‌ها، کانون اصلی تفکرات و ملاحظات کارشناسان و محققان در روابط بین‌الملل خواهد بود. تغییرات بین‌المللی سرعت و شتابی بی‌نظیر گرفته است. آنچه امروزه تنها در یک‌سال، به وقوع می‌پیوندد، نیمه دوم قرن بیستم در بیش از یک دهه اتفاق می‌افتاد، از این‌رو اتاق‌های فکر، خردورزان و به تبع ایشان، سیاستمداران لازم است بر سرعت تصمیم‌گیری‌های خود شتاب دهند.
در بخش نفت، گاز و انرژی که دلمشغولی اصلی اینجانب است، شرایط لازم است با سرعت تغییر کند و مفاهیم بسیاری بازتعریف شوند.
۱- مفهوم کوچک زیباست و خودکفایی که گاه به اشتباه با اقتصاد مقاومتی یکسان تلقی می‌شود، در بخش انرژی خارج از موضوع است. در بخش انرژی، کوچک زیبا نیست. بزرگ زیباست. تولید تمامی نیازها در داخل، مقیاس هزینه فایده را برهم می‌زند. لازم است که از تازه فناوری‌های جهانی استفاده کرد و سریعا بخش نفت، گاز، برق و پتروشیمی را روزآمد کرد.
مهم‌ترین و سهل‌ترین مسیر برای تحقق این مهم، جذب سرمایه‌گذاری‌های بین‌المللی و برقراری ارتباط با شرکت‌های صاحب برند بین‌المللی است. در کوتاه و بلکه میان‌مدت استنباط از همکاری‌های بین‌المللی مورد تعبیرات نادرست قرار خواهد گرفت، اما دستاوردهای آن در درازمدت، بازگشت پرنصیب تصمیمات شجاعانه را در بر خواهد داشت.
۲- در دنیای ما یکی از مولفه‌های قدرت منطقه‌ای و جهانی کشورها، عضویت موثر ایشان در سازمان‌های بین‌المللی است.
در رژیم‌های رتبه‌بندی منزلت کشورها یکی از فاکتورهای موثر عضویت در سازمان‌های جهانی است. برای مثال جمهوری اسلامی ایران اکنون در ۵۲ سازمان منطقه‌ای و بین‌المللی عضویت دارد. عربستان در ۸۳ سازمان جهانی و منطقه‌ای عضو است. قدرت چانه‌زنی کشورها منبعث از حضور موثر و تاثیرگذار ایشان در مجامع جهانی است. لذا در بخش دیپلماسی نفت و گاز و انرژی حضور در سازمان‌های بین‌المللی از ابزارهای اصلی برای تثبیت قدرت ایران است. دقت کنیم، نمایش دیپلماسی انرژی با دیپلماسی انرژی خیلی تفاوت دارد.
۳- برندسازی برای صنعت نفت ایران. شرکت ملی نفت ایران حالا هم سومین شرکت بزرگ نفتی جهان است، اما در سطح یک شرکت درجه دوم هم شناخته شده نیست. نفت بیزنس سلبریتی است. در صنعت نفت ایران سلبریتی نفتی نداریم. برند نداریم. در استانداردهای بین‌المللی، شرکتی که یک قرار داد ۳ میلیارد دلاری می‌گیرد، دارای رتبه‌بندی جهانی است. دنیای نفت و تجارت آنها را می‌شناسد. در غیر این صورت، قراردادهای رانتی کسب کرده‌اند.
در نتیجه اینکه شرکت ملی نفت و شرکت‌های مهم و بزرگ زیرمجموعه باید در مناقصات بین‌المللی حضور پیدا کنند و حداقل واجد شرایط حضور باشند. اما تمام این شرایط تابعی از رهایی از بند تحریم‌هاست. تبعات تحریم ۱۹۵۱ صنعت نفت ایران، تا همین امروز باقی است. همین نسل هم هنوز بهای همان تحریم را می‌پردازد. نسل امروز هم تا دهه‌ها بعد، هزینه تحریم‌های امروز را تحمل خواهد کرد.
